Perbezaan pendirian antara dua tokoh utama BERSATU kini semakin sukar disembunyikan. Tindakan Datuk Seri Hamzah Zainudin melantik peguam pemerhati dalam kes berkaitan ‘Titah Addendum’ yang menyentuh isu tahanan rumah Datuk Seri Najib Razak serta pemeliharaan kuasa Yang di-Pertuan Agong dilihat sebagai isyarat jelas bahawa beliau tidak lagi sehaluan dengan Tan Sri Muhyiddin Yassin.
Langkah Hamzah itu lebih signifikan apabila dilihat dalam konteks sikap Muhyiddin sebelum ini. Presiden BERSATU tersebut pernah secara terbuka memuat naik kenyataan yang menggambarkan kepuasan terhadap sabitan bersalah Najib Razak. Namun, perkembangan mutakhir memperlihatkan pendekatan yang berbeza daripada Hamzah yang menggunakan kedudukannya sebagai Ketua Pembangkang untuk memastikan proses kehakiman dipantau secara profesional dan tidak mencetuskan implikasi perlembagaan yang lebih besar.
Pelantikan peguam pemerhati bukan sekadar isu teknikal perundangan. Ia membawa mesej politik yang kuat iaitu bahawa Hamzah memilih pendekatan institusi, berhati-hati dan berprinsip dalam isu yang melibatkan kuasa Raja Berperlembagaan. Pendekatan ini secara tidak langsung meletakkan beliau di laluan berbeza daripada Muhyiddin yang dilihat lebih cenderung kepada naratif politik dan emosi.
Perbezaan ini menguatkan spekulasi bahawa hubungan antara Hamzah dan Muhyiddin sudah sampai ke tahap sukar dipulihkan. Desakan dalaman parti juga semakin lantang dengan dakwaan lebih 150 Ketua Bahagian BERSATU di seluruh negara menyuarakan gesaan agar Muhyiddin berundur dan menyerahkan kepimpinan parti kepada Hamzah. Walaupun angka ini belum disahkan secara rasmi, sentimen tersebut mencerminkan kegelisahan akar umbi yang semakin terbuka.
Kemarahan ahli BERSATU turut dipacu oleh prestasi pilihan raya yang mengecewakan. Kekalahan teruk parti itu dalam Pilihan Raya DUN Sabah baru-baru ini menjadi pencetus kepada kritikan dalaman yang lebih keras terhadap kepimpinan Muhyiddin. Bagi ramai ahli, kegagalan berulang ini bukan lagi soal nasib politik tetapi soal kepimpinan strategik yang dianggap tidak lagi relevan dengan realiti semasa.
Tindakan Hamzah melantik peguam pemerhati telah mendedahkan jurang kepimpinan dalam BERSATU dengan lebih jelas. Ia bukan sekadar perbezaan pandangan terhadap satu kes mahkamah tetapi manifestasi krisis kepercayaan yang lebih mendalam.
Jika trend ini berterusan, BERSATU bakal berdepan pilihan sukar untuk mempertahankan status quo yang semakin dipersoal atau melakukan perubahan kepimpinan yang dituntut oleh sebahagian besar ahlinya.
