Misi protes berjalan kaki yang dilancarkan Ketua BERSATU Port Dickson, Badrul Hisham Shaharin (Chegu Bard), akhirnya terhenti di hari ketiga apabila beliau mengalami kecederaan melepuh pada kaki serta kesakitan otot yang semakin serius.
Apa yang pada awalnya dimaksudkan sebagai demonstrasi simbolik untuk “mengembalikan perjuangan ke tangan rakyat” kini bertukar menjadi bahan sindiran terbuka oleh kelompok lawannya sendiri.
Dalam hantaran terbaharu di Facebook, Chegu Bard memaklumkan bahawa beliau tidak mampu meneruskan perjalanan dari Muar apabila kecederaan fizikal semakin ketara. Walaupun berusaha memulakan langkah sejak awal pagi, keadaan tidak mengizinkan, memaksanya menghentikan misi dan terus menuju ke Johor Bahru bagi menghadiri perbicaraan kes Akta Hasutan.
Beliau menjelaskan bahawa rakan-rakan yang mengiringi turut menasihatkan agar beliau mendahulukan urusan mahkamah, faktor yang akhirnya membuatkan beliau akur untuk tidak meneruskan perjalanan pada hari tersebut.
Namun perkembangan itu segera dipolitikkan. Di ruang media sosial, khususnya dalam kelompok penyokong kumpulan tertentu, muncul nada-nada sinis yang mempersendakan kegagalan misi tersebut. Antara komentar yang tular:
“Mahkamah belum sempat rasa pressure, tapi kaki dia dah stress dulu.”
“Rasanya Chegu Bard dah boleh bersara je lah dari dunia politik. Lama sangat dah, tapi tetap tak menjadi apa-apa.”
Sindiran seperti ini mendedahkan realiti perpecahan dalaman yang semakin ketara dalam parti tersebut. Bagi sesetengah pemerhati politik, kegagalan simbolik seperti ini mudah dieksploitasi lawan dalaman sebagai modal melemahkan pengaruh seseorang pemimpin lebih-lebih lagi ketika perebutan naratif dan pengaruh semakin tegang.
Perjalanan Chegu Bard yang bermula dari Port Dickson dan melalui Melaka serta Batu Pahat sebelum dijadualkan berakhir di Parit Yaani sepatutnya membawa mesej ketahanan moral dan tekad politik. Namun, insiden ini menggambarkan cabaran sebenar dalam politik moden iaitu setiap langkah bukan sahaja diperhatikan tetapi juga dinilai, dipertikai dan diputar, terutama apabila ia datang daripada sosok yang sering dilihat kontroversi.
Walau apa pun, penghentian misi ini pasti memberi kesan kepada strategi Chegu Bard. Sama ada beliau mampu menukar kelemahan sementara ini kepada momentum baharu atau sebaliknya menjadi peluru untuk lawan meningkatkan serangan akan bergantung kepada bagaimana beliau mengurus naratif selepas ini.
Misi protes berjalan kaki yang dilancarkan Ketua BERSATU Port Dickson, Badrul Hisham Shaharin (Chegu Bard), akhirnya terhenti di hari ketiga apabila beliau mengalami kecederaan melepuh pada kaki serta kesakitan otot yang semakin serius.
Apa yang pada awalnya dimaksudkan sebagai demonstrasi simbolik untuk “mengembalikan perjuangan ke tangan rakyat” kini bertukar menjadi bahan sindiran terbuka oleh kelompok lawannya sendiri.
Dalam hantaran terbaharu di Facebook, Chegu Bard memaklumkan bahawa beliau tidak mampu meneruskan perjalanan dari Muar apabila kecederaan fizikal semakin ketara. Walaupun berusaha memulakan langkah sejak awal pagi, keadaan tidak mengizinkan, memaksanya menghentikan misi dan terus menuju ke Johor Bahru bagi menghadiri perbicaraan kes Akta Hasutan.
Beliau menjelaskan bahawa rakan-rakan yang mengiringi turut menasihatkan agar beliau mendahulukan urusan mahkamah, faktor yang akhirnya membuatkan beliau akur untuk tidak meneruskan perjalanan pada hari tersebut.
Namun perkembangan itu segera dipolitikkan. Di ruang media sosial, khususnya dalam kelompok penyokong kumpulan tertentu, muncul nada-nada sinis yang mempersendakan kegagalan misi tersebut. Antara komentar yang tular:
“Mahkamah belum sempat rasa pressure, tapi kaki dia dah stress dulu.”
“Rasanya Chegu Bard dah boleh bersara je lah dari dunia politik. Lama sangat dah, tapi tetap tak menjadi apa-apa.”
Sindiran seperti ini mendedahkan realiti perpecahan dalaman yang semakin ketara dalam parti tersebut. Bagi sesetengah pemerhati politik, kegagalan simbolik seperti ini mudah dieksploitasi lawan dalaman sebagai modal melemahkan pengaruh seseorang pemimpin lebih-lebih lagi ketika perebutan naratif dan pengaruh semakin tegang.
Perjalanan Chegu Bard yang bermula dari Port Dickson dan melalui Melaka serta Batu Pahat sebelum dijadualkan berakhir di Parit Yaani sepatutnya membawa mesej ketahanan moral dan tekad politik. Namun, insiden ini menggambarkan cabaran sebenar dalam politik moden iaitu setiap langkah bukan sahaja diperhatikan tetapi juga dinilai, dipertikai dan diputar, terutama apabila ia datang daripada sosok yang sering dilihat kontroversi.
Walau apa pun, penghentian misi ini pasti memberi kesan kepada strategi Chegu Bard. Sama ada beliau mampu menukar kelemahan sementara ini kepada momentum baharu atau sebaliknya menjadi peluru untuk lawan meningkatkan serangan akan bergantung kepada bagaimana beliau mengurus naratif selepas ini.
